Original article | Journal of Innovative Research in Teacher Education 2020, Vol. 1(1) 72-87
Abdullah İsmet Ünal & Yusuf İnel
pp. 72 - 87 | DOI: https://doi.org/10.29329/jirte.2020.321.6 | Manu. Number: MANU-2007-13-0003.R1
Published online: December 23, 2020 | Number of Views: 449 | Number of Download: 952
Abstract
Bu araştırmanın amacı, kuantum öğrenme modelinin ortaokul 7. sınıf öğrencilerinin sosyal bilgiler ders başarılarına, kaygılarına ve üst bilişsel farkındalıklarına etkisini belirlemektir. Araştırmada öntest-sontest deney ve kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Araştırma, 2018-2019 eğitim-öğretim yılı Erzurum ili Hınıs ilçesindeki bir devlet okulunda öğrenim gören 26 7. sınıf öğrencisi ile yapılmıştır. Deney ve kontrol grupları intact olarak atanmıştır. Uygulama sürecinde 7. sınıf sosyal bilgiler dersi “Ülkemizde nüfus” ünitesi deney grubunda kuantum öğrenme modeline uygun olarak işlenmiş; kontrol grubunda ise MEB’in öngördüğü öğretim yöntemine uygun olarak işlenmiştir. Uygulama sürecinde deney grubu öğrencilerine günlük tutturulmuş ve öğrenciler süreçle ilgili görüşlerini dile getirmişlerdir. Araştırma haftalık 3 ders saati olmak üzere toplam 5 haftada 15 saatlik zaman diliminde gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın verileri; 33 soruluk Sosyal Bilgiler Başarı Testi (SBBT), Sosyal Bilgiler Dersi Kaygı Ölçeği ve Çocuklar İçin Üst Bilişsel Farkındalık Ölçeği (ÜBFÖ-Ç) B formu kullanılarak toplanmıştır. Ölçekler ve başarı testi öğrencilere uygulama öncesinde ve sonrasında araştırmacı tarafından uygulanmıştır. Uygulama bitiminde toplanan veriler, SPSS 22.0 veri programı ile analiz edilmiştir. Araştırma sonucunda, kuantum öğrenme modelinin öğrencilerin akademik başarılarını artırdığı; öğrencilerin kaygı düzeyleri ve üst bilişsel farkındalık düzeylerinde anlamlı düzeyde bir farklılık oluşturmadığı sonucuna ulaşılmıştır.
Keywords: Kuantum Öğrenme, Akademik Başarı, Kaygı, Üst bilişsel Farkındalık
How to Cite this Article? |
---|
APA 6th edition Harvard Chicago 16th edition |
References |
---|
Akpınar, B. ve Aydın, K. (2009). Kuantum paradigmasının eğitim programlarına yansıması. Milli Eğitim Dergisi, 182, 299 –312. Alaca, Ö. (2014). Kuantum öğrenme modeline dayalı fen bilimleri öğretiminin ortaokul öğrencilerinin akademik başarı, tutum ve öğrenmenin kalıcılığı üzerine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Çanakkale Onsekiz Mart Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Çanakkale. Altın, M. (2018). Kuantum öğrenme modelinin ortaokul öğrencilerinin yabancı dilde konuşma becerisi, konuşma kaygısı ve öz-yeterliliği üzerindeki etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Adnan Menderes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Aydın. Ataalkın, N. A. (2012). Üst bilişsel öğretim stratejilerine dayalı öğretimin öğrencilerin üst bilişsel farkındalık ve becerisine, akademik başarı ile tutumuna etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Akdeniz Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Antalya. Ay, Y. (2010). Kuantum öğrenme modeline dayalı fen ve teknoloji eğitiminin ilköğretim öğrencilerinin akademik başarı, derse yönelik tutum ve kendi kendine öğrenme becerileri üzerine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir. Aykaç, N. (2016). Öğretim ilke ve yöntemleri. Ankara: Pegem. Ayvaz-Tuncel, Z. (2015). Kuantum öğrenme modeli. Ö. Demirel (Ed.). Eğitimde yeni yönelimler içinde (s.289-306). Ankara: Pegem. Bağceci, B., Döş, B. ve Sarıca, R. (2011). İlköğretim öğrencilerinin üst bilişsel farkındalık düzeyleri ile akademik başarısı arasındaki ilişkinin incelenmesi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 8(16), 551-566. Bakır, B. ve Koç-Akran, S. (2019). Ortaokul 7. sınıf matematik dersinde kuantum öğrenme modelinin öğrencilerin biliş ötesi öğrenme stratejilerine ve problem çözme becerilerine etkisi. Abant İzzet Baysal Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 19(1), 67-85. Baysal, Z. N., Ayvaz, A., Çekirdekçi, S. ve Malbeleği, F. (2013). Sınıf öğretmeni adaylarının üst bilişsel farkındalıklarının farklı değişkenler açısından incelenmesi. M.Ü. Atatürk Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Dergisi, 37, 68-81. Büyüköztürk, Ş., Kılıç-Çakmak, E., Akgün, Ö. E., Karadeniz, Ş. ve Demirel, F. (2020). Bilimsel araştırma yöntemleri. (28. Baskı). Ankara: Pegem. Çakır, C. (2013). İlköğretim 8. sınıf düzeyinde maddenin yapısı ve özellikleri ünitesinin kuantum öğrenme modeline dayalı öğretimi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi) Balıkesir Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Balıkesir. Çakıroğlu, A. (2007). Üst biliş. Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 11(2), 21-27. Çakmak, O. (2010). Eğitimde yeni bir yaklaşım: Kuantum öğrenme. H. R. Açar (Ed.). Uluslararası Eğitim Felsefesi Kongresi: International Congress on Philosophy of Education; Küreselleşme Sürecinde Eğitim Sorunlarının Felsefi Boyutu 6-8 Mart. Ankara: Gözde Matbaası. Çelik, Y. (2017). Kuantum öğrenme modeline dayalı öğretimin öğrencilerin akademik başarılarına ve öz-düzenleme becerilerine etkisi (Yayınlanmamış doktora tezi). Ondokuz Mayıs Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Samsun. Çırak, S. (2016). Kuantum öğrenme döngüsü ile desteklenen harmanlanmış öğrenmenin etkililiği üzerine bir araştırma (Yayınlanmamış doktora tezi). Gaziantep Üniversitesi, Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Gaziantep. Dadgaran, N. S. & Khalkhali, A. (2016). The effect of quantum learning method on students course learning. Research in Medical Education, 8(1), 29-36. Demir, S. (2006). Kuantum öğrenme modelinin ortaöğretim düzeyinde öğrenci başarısına etkisi (Gaziantep örneği) (Yayınlanmamış doktora tezi). Gaziantep Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Gaziantep. Demirboğa, E. S. (2014). Fen bilgisi öğretmen adaylarının kuantum öğrenme yaklaşımına ilişkin görüşleri. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir. Ekici, G. (2013). Kuantum öğrenme yaklaşımı. Ekici, G. ve Güven, M. (Ed.). Öğrenme-öğretme yaklaşımları ve uygulama örnekleri içinde (s.462-506). Ankara: Pegem. Engin, A. O., Özen, Ş. ve Bayoğlu, V. (2009). Öğrencilerin okul öğrenme başarılarını etkileyen bazı temel değişkenler. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3, 125-126. Erkoç, S. S. (2019). Kuantum öğrenme modeline dayalı fen eğitiminin ortaokul 5. sınıf öğrencilerinin akademik başarı ve bilimsel süreç becerilerine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Amasya Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Amasya. Girit, D. (2011). Kuantum öğrenme yaklaşımının ilköğretim ikinci kademe öğrencilerinin matematiğe ilişkin tutum, kaygı düzeyleri ve akademik başarıları üzerine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir. Güllü, A. (2010). Kuantum öğrenme modelinin ortaöğretim düzeyinde öğrenci başarısına etkisi (Konya örneği) (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Selçuk Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Konya. Gürel, İ. (2017). Kuantum öğrenme modelinin fen bilgisi öğretmen adaylarının öz-yeterlik ve iletişim becerilerine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Ahi Evran Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kırşehir. Hanbay, O. (2009). Kuantum öğrenme temelli öğreterek öğrenme yönteminin ikinci yabancı dil olarak Almancanın öğrenilmesine etkisi. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi, 1(12), 17–27. Hançerlioğlu, O. (1993). Ruh bilim sözlüğü. İstanbul: Remzi Kitabevi. Kalçık, F. (2018). Öğrenci koçluğu destekli kuantum öğrenme yaklaşımının fen bilimleri dersinde öğrencilerin akademik başarısına ve derse karşı tutumuna etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Bartın Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Bartın. Karakelle, S. ve Saraç, S. (2007). Çocuklar için üst bilişsel farkındalık ölçeği (ÜBFÖ-Ç) A ve B formları: Geçerlik ve güvenirlik Çalışması. Türk Psikoloji Yazıları, 10(20), 87-103. Kaya, M. ve Varol, K. (2004). İlahiyat fakültesi öğrencilerinin durumluk-sürekli kaygı düzeyleri ve kaygı nedenleri (Samsun örneği). Ondokuz Mayıs Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Dergisi, 17(17), 31- 63. Köknel, Ö. (1998). Yaşamın zaferi. İstanbul: Altın Kitaplar Yayınevi. Kurt, İ. (2006). Sorularla kaygı ve sınav kaygısı. Ankara: Asil Yayın Dağıtım. Lenny, Z., Firman, F., & Desyandri, D. (2018). The effect of using quantum teaching and motivation in learning toward students achievement. Jurnal Aplikasi IPTEK Indonesia, 2(4), 14-20. Millî Eğitim Bakanlığı. (2018). Sosyal bilgiler dersi öğretim programı (İlkokul ve ortaokul 4, 5, 6 ve 7. sınıflar). Talim ve Terbiye Kurulu Başkanlığı. Ankara: MEB Yayınları. Numanoğlu, G. ve Şen, B. (2007). Bilgisayar ve öğretim teknolojileri bölümü öğrencilerinin öğrenme stilleri. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 2(8), 129-148. Özbek, Ö.Y. (2014). Ölçme araçlarında bulunması istenen nitelikler. Tekindal, S. (Ed.). Eğitimde ölçme ve değerlendirme içinde (s. 43-91). Ankara: Pegem. Punch, K. F. (2016). Sosyal araştırmalara giriş: nicel ve nitel Yaklaşımlar. (4. Baskı). Bayrak, D., Arslan, B. H. ve Akyüz, Z. (çev. Ed.). Ankara: Siyasal Kitabevi. Şimşek, F. (2016). Fen ve teknoloji dersinde kuantum öğrenme modelinin öğrencilerin akademik başarısı, fen ve teknoloji dersine yönelik, tutumu, motivasyon ve bilgilerin kalıcılığı üzerine etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi) Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü, Kahramanmaraş. Şöhretli, G. (2014). Kuantum öğrenme modelinin ilkokul 4. sınıf öğrencilerinin akademik başarıları, bilimsel süreç becerileri ve matematiğe ilişkin tutumları üzerine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Hatay. Tuzcuoğlu, S. (2018). Üst bilişsel farkındalık becerilerinin geliştirilmesinde fiziksel aktivitenin rolü. Akademik Sosyal Araştırmalar Dergisi, 78, 581-591. Usanmaz, E., Alcı, B. ve Çeliköz, N. (2017). Kuantum öğrenme yaklaşımının İngilizce kelime öğrenme üzerine etkileri. Türkiye Eğitim Dergisi, 2(2), 95-107. Yalçıntaş, M. (2019). Fen bilimleri öğretiminde kuantum öğrenme modeli kullanmanın ilkokul dördüncü sınıf öğrencilerinin akademik merak, kaygı, özyeterlik ve başarı düzeylerine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Marmara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, İstanbul. Yıldırım, Y. (2018). Ortaokul öğrencilerinin sosyal bilgiler dersine yönelik kaygıları: Bir ölçek geliştirme çalışması. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Uşak Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uşak. Yıldız, Z. (2012). Proje tabanlı öğrenme yaklaşımının ortaöğretim öğrencilerinin yaratıcı düşünme, problem çözme ve akademik risk alma düzeylerine etkisi (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi). Gazi Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Ankara. Yilgen, A. (2014). Kuantum öğrenme modeline dayalı fen eğitiminin öğrencilerin akademik başarılarına etkisi. (Yayınlanmamış yüksek lisans tezi) Fırat Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Elazığ. |