Original article | Journal of Innovative Research in Teacher Education 2020, Vol. 1(1) 60-71
Sosyal Bilgiler Öğretmenlerinin Sanal Tur Uygulamalarıyla İlgili Görüşleri
Reyhan Altınbay & Nevzat Gümüş
pp. 60 - 71 | DOI: https://doi.org/10.29329/jirte.2020.321.5 | Manu. Number: MANU-2007-03-0002.R1
Published online: December 23, 2020 | Number of Views: 303 | Number of Download: 853
Abstract
Bu çalışmanın amacı; sanal tur uygulamaları ve bu uygulamaların sosyal bilgiler derslerinde etkin kullanımına yönelik sosyal bilgiler öğretmenlerinin görüşlerini belirlemektir. Nitel araştırma yöntemi çerçevesinde durum çalışması modeline göre desenlenen araştırmanın çalışma grubunu Bursa ilinde görev yapan 25 öğretmen (16 erkek, 9 kadın) oluşturmaktadır. Yarı yapılandırılmış görüşme formu ile toplanan veriler betimsel analize tabi tutulmuştur. Araştırma sonucunda sosyal bilgiler öğretmenlerinin sanal tur kullanımını ilgi çekici buldukları, sanal tur kullanımının konuyu somutlaştırdığı, öğrencilerde gerçeklik hissi oluşturduğu ve öğrenciler için motive edici olduğu saptanmıştır. Öğretmenler; kalıcı öğrenme sağlaması ve daha az maliyetli olması nedeniyle sanal turun faydalı olduğunu vurgulamışlardır. Çalışma sonucunda öğretmenlerin sanal tura yönelik görüşleri ışığında, öğretmenlere MEB tarafından sanal tura ilişkin hizmet içi eğitimin tahsis edilmesi, MEB tarafından hazırlanacak sanal tur içeriklerinin ders programında belirtilen kazanımlar ile uyumlu olması önerilmektedir. Eksiği olan okullarda bilişim teknolojileri sınıfının tamamlanması ve sosyal bilgiler gibi farklı branşların hizmetine açılması, okullarda internet altyapısının sanal tur uygulamalarını destekleyecek şekilde güçlendirilmesi gibi hususlar da görüşme yapılan sosyal bilgiler öğretmenleri tarafından yapılan öneriler arasındadır.
Keywords: Sosyal bilgiler, Sanal tur, Sanal gerçeklik, Sosyal bilgiler öğretmenleri
| How to Cite this Article? |
|---|
|
APA 6th edition Harvard Chicago 16th edition |
| References |
|---|
|
Aladağ, E., Akkaya, D. ve Şensöz, G. (2014). Sosyal bilgiler dersinde sanal müze kullanımının öğretmen görüşlerine göre değerlendirilmesi. Trakya Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(2), 199-217. Barab, S. A., Thomas, M. K., Dodge, T., Carteaux, B., & Tüzün, H. (2005). Making leaming fun: Quest Atlantis, a game without guns. Educational Technology Research and Development, 53(1), 86-107. Biggs, J. (1996). Enhancing teaching throught constuctive alignment. Higher Education, 32, 347-364. Bricken, M., & Byrne, C.M. (1992), Summer students in virtual reality: A pilot study on educational applications of VR technology. Paper presented at the annual meeting of the AERA, San Francisco. Brooks, J. G., & Brooks, M. G. (1999). In search of understanding: The case for constructivist classrooms. Alexandria, VA: Association for Supervision and Curriculum Development. Cellary, W. (2002). Social changes. W. Cellary (Ed.), Poland and the global information society: Logging on (29–33). Warsaw: UNDP. Creswell, J. W. (2007). Qualitative inquiry and research design: Choosing among five traditions (Second edition). London: Sage. Çuhadar, C. (2008). Oluşturmacılığa dayalı öğretimde etkileşimin blog aracılığı ile geliştirilmesi (Yayınlanmamış doktora tezi). Anadolu Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, Eskişehir. Duffy, T. M., & Cunningham, D. J. (1996). Constructivism: Implications for the design and delivery of instruction. D. H. Jonassen (Ed.), Handbook of research for educational communications and technology (pp. 170-198). New York, NY: Macmillan. Eraslan, F. (1998). Çağdaş müzecilik anlamında bazı yaklaşımlar. 4. Müzecilik Semineri Bildiriler, İstanbul. Ergüven, İ. H. (2016). Tarih öğretiminde sanal gezinti uygulamaları. http://www.egitimdeteknoloji.com/tarih-ogretiminde-sanal-gezinti-uygulamalari/ Erişim Tarihi: 18/04/2018. Iqbala, A., Kankaanrantaa, M., & Neittaanmäkia P. (2010). Engaging learners through virtual worlds. Procedia Social and Behavioral Sciences, 2, 3198–3205. Jonassen, D. H. (1999). Designing constructivist learning environments. C. M. Reigeluth (Ed.), Instructional design theories and models: Teir current state of the art (215–239). Mahwah, NJ: Lawrence Erlbaum Associates. Jonassen, D., Carr, C., & Hsiu-Ping, Y. (1998). Computers as mind tools for engaging learners in critical thinking. TechTrends, 43(2), 24-32. Karagiorgi, Y., & Symeou, L. (2005). Translating constructivism into instructional design: Potential and limitations. Educational Technology & Society, 8(1), 17-27. Karataş, S., Yılmaz, A., Kapanoğlu, G. ve Meriçelli, M. (2016). Öğretmenlerin sanal müzelere dair görüşlerinin incelenmesi. Eğitim ve Öğretim Araştırmaları Dergisi, 5(1), 112-125. Kayabaşı, Y. (2005). Sanal gerçeklik ve eğitim amaçlı kullanılması. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 4(3), 151-158. Koca, N. ve Daşdemir, İ. (2018). Sosyal bilgiler öğretiminde sanal tur uygulamaları. Electronic Turkish Studies, 13(27), 1007-1016. Marshall, H. H. (1996). Implications of differentiating and understanding constructivist approaches. Educational Psychologist, 31(3/4), 235–240. Okolo, C. M., Englert, C. S., Bouck, E. C., Heutsche, A., & Wang, H. (2011). The virtual history museum: Learning U.S. history in diverse eighth grade classrooms. Remedial and Special Education, 32(5), 417–428. Onur, B. (2012). Çağdaş müze, eğitim ve gelişim müze psikolojisine giriş. Ankara: İmge Kitabevi. Oppenheim, C. (1993). Virtual reality and the virtual library. Information Services and Use, 13(3), 215-227. Özden, Y. (2005). Öğrenme ve öğretme (7. basım). Ankara: Pegem. Perez-López, D. P., & Contero, P. (2013). Delivering educational multimedia contents thtough an augmented reality application: A case study on its impact on knowledge acquisition and retention. The Turkish Online Journal of Educational Technology, 12(4), 19-28. Roussou, M. (2004). Learning by doing and learning through play: an exploration of interactivity in virtual environments for children. ACM Computers in Entertainment, 2(1), 1–23. Schwienhorst, K. (2002). The state of VR: A meta-analysis of virtual reality tools in second language acquisition. Computer Assisted Language Learning, 15(3), 221-239. Senemoğlu, N. (2004). Gelişim, öğrenme ve öğretim: Kuramdan uygulamaya (4. basım). Ankara: Gazi Kitabevi. Shim, K.-C., Park, J.-S., Kim, H.-S., Kim, J.-H., Park, Y.-C., & Ryu, H. I. (2003). Application of virtual reality technology in biology education. Journal of Biological Education, 37(2), 71–74. Stoddard, J. (2009). Toward a virtual field trip model for the social studies. Contemporary Issues in Technology and Teacher Education, 9(4), 412-438. Stone, J. R., (1991). Virtual Reality and Cyberspace: From Science Fiction to Science Fact, Information Services and Use, 11, United Kingdom, pp. 283-292. Tuncel, G. ve Dolanbay, H. (2016). Sınıf dışı öğretim teknikleriyle sosyal bilgiler öğretimi. R. Sever, M. Aydın ve E. Koçoğlu (Ed.). Alternatif yaklaşımlarla sosyal bilgiler eğitimi içinde (s. 358-418). Ankara: Pegem. Tuncer, M. ve Taşpınar, M. (2008). Sanal ortamda eğitim ve öğretimin geleceği ve olası sorunlar. Sosyal Bilimler Dergisi, 10(1), 125-144. Walczak, K., Wojciechowski, R., & Cellary, W. (2006, November). Dynamic interactive VR network services for education. In Proceedings of the ACM symposium on Virtual reality sofware and technology (pp. 277-286). ACM. Wilson, B. G. (1996). Constructivist learning environments: Case studies in instructional design. Educational Technology Publications, Englewood. Yıldırım, A. ve Şimşek, H. (2013). Sosyal bilimlerde nitel araştırma yöntemleri. (9. Baskı). Ankara: Seçkin. Yıldırım, T. ve Tahiroğlu, M. (2012). Sanal ortamda gerçekleştirilen müze gezilerinin ilköğretim öğrencilerinin sosyal bilgiler dersine yönelik tutumlarına etkisi. Elektronik Sosyal Bilimler Dergisi, 11(39), 104-114. Zantua, L. S. O. (2017). Utilization of virtual reality content in grade 6 social studies using affordable virtual reality technology. Asia Pacific Journal of Multidisciplinary Research, 5(2), 1-10. |
